Diagnose, stadia en behandeling van spataderen op de benen

Veel mensen nemen de eerste tekenen van spataderen niet serieus, omdat ze slechts een cosmetisch defect zijn. Eigenlijk is dit niet waar. De ziekte is complex, complex, kan de algehele gezondheid van een persoon aanzienlijk verslechteren en tot gevaarlijke gevolgen leiden.

Bovendien heeft het een negatieve invloed op het welzijn, het functioneren en het uiterlijk van de patiënt. Daarom zullen een vroege diagnose en een juiste behandeling de ontwikkeling van de ziekte helpen voorkomen en het lichaam beschermen tegen vele negatieve manifestaties van spataderen.

Oorzaken en symptomen van spataderen

De meeste onderzoekers beschouwen erfelijkheid als een van de belangrijkste redenen waarom spataderen ontstaan. Als er gevallen van spataderen in de familie zijn geweest, kan worden gesteld dat leden van de familie een veel groter risico lopen om de ziekte te krijgen.

Het volgende meest voorkomende geval is verhoogde belasting van de benen, wat leidt tot verstoring van de bloedstroom en de werking van de veneuze kleppen. Mensen die risico lopen, zijn mensen met overgewicht, een sedentaire levensstijl, een zittend beroep of veel tijd op de been. Rokers, mensen met hormonale en endocriene stoornissen, bloedziekten en zware lichamelijke activiteit lopen ook het risico de ziekte te krijgen.

Om de oorzaken van de ziekte te identificeren, is een tijdige diagnose van spataderen in de benen erg belangrijk. Mensen met een familiegeschiedenis van de ziekte moeten regelmatig worden getest, zelfs als er geen symptomen zijn. Als er symptomen optreden, moet dit zo snel mogelijk gebeuren.

Net als bij andere ziekten kunnen spataderen die in een vroeg stadium worden ‘opgevangen’ veel effectiever worden behandeld.

De patiënt slaagt erin de snelle ontwikkeling van de ziekte en het verschijnen van uiterst lelijke en zeer pijnlijke knooppunten op de ledematen te voorkomen.

Tekenen van spataderen kunnen het volgende omvatten:

• Zwaarte in de benen, die aanzienlijk toeneemt na de geringste belasting, maar ook kan optreden in een staat van volledige rust.
• Zwelling die zich vormt in het onderste deel van het been, in het gebied van de enkel en de wreef van de voet.
• Pijn in de benen, die zich manifesteert als doffe, pijnlijke pijn, krampen, het gevoel dat het weefsel van binnenuit 'uitzet' en brandt, vooral na het sporten.
• Het optreden van tromboflebitis, dat wil zeggen een ontstekingsproces in de wand van een vat gevuld met een bloedstolsel.

Naarmate de ziekte voortschrijdt, worden de wanden van bloedvaten breder en dunner en vormen ze grote spataderen. Ze kunnen zich op verschillende plaatsen bevinden (aambeien zijn een bijzondere vorm van spataderen), maar zijn vooral merkbaar en pijnlijk aan de onderste ledematen. Als de ziekte wordt verwaarloosd, zal het voor de patiënt moeilijk zijn om te bewegen, zal hij voortdurend pijn lijden, zal zijn gezondheid verslechteren en zullen zijn prestaties afnemen.

Zonder behandeling of als er een verkeerde keuze voor wordt gemaakt, kunnen spataderen een extreem negatieve invloed hebben op de gezondheid en leiden tot de ontwikkeling van veel gevaarlijke complicaties.

Stadia van de ziekte

Symptomen van spataderen zijn afhankelijk van het stadium van de ziekte.

Volgens internationale normen wordt rekening gehouden met 6 stadia van de ziekte:

• Fase 0 – het allereerste begin van de ziekte, wanneer de patiënt zelf misschien niet eens vermoedt dat hij al ziek is. Er zijn geen externe manifestaties, maar een persoon heeft periodiek klachten van pijn en zwaarte in de benen, krampen en zwellingen die 's nachts optreden na de geringste inspanning. Tekenen van de ziekte worden mogelijk niet gedetecteerd, zelfs niet bij een volledig onderzoek, maar hun manifestatie kan op elk moment worden verwacht.
• Fase 1 – in dit stadium verschijnen er, naast de klachten van de patiënt, spataderen of zelfs een netwerk daarvan op de benen. Door naar een arts te gaan voor een volledige diagnose en een behandeling te starten, kunt u de ontwikkeling van een volwaardige ziekte voorkomen en de schoonheid en gezondheid van uw voeten behouden.
• Fase 2 – wordt beschouwd als spataderen. Gedurende deze periode wordt een volledig "reeks" symptomen waargenomen - van de voortdurende klachten van de patiënt tot de ontwikkeling van vergrote aderen en de vorming van knobbeltjes onder de huid van de ledematen. Symptomen en externe manifestaties verergeren aanzienlijk na inspanning, lopen op hakken of langdurig onbeweeglijk zitten.
• Fase 3 – de toestand van de patiënt verslechtert, omdat zwelling wordt toegevoegd aan de bestaande symptomen. Meestal verdwijnt het na een nacht slapen, maar tegen de avond worden de benen van de patiënt weer erg gezwollen en pijnlijk. Oedeem leidt tot stagnatie van voedingsstoffen, de huid wordt donker, zwelt op en doet pijn. Ontstekingsprocessen ontstaan geleidelijk van kleine gebieden naar grote getroffen gebieden. Wanneer er een infectie optreedt, ontstaat erysipelas met huilende oppervlakkige laesies, die zeer moeilijk te genezen zijn. Op het lichaam verschijnen witachtige delen van de geatrofieerde huid, die vervolgens dreigen te veranderen in trofische zweren.
• Fase 4 – de toestand van de patiënt wordt gecompliceerd door het optreden van trofische zweren, die tot nu toe met succes hebben kunnen genezen.
• Fase 5 – niet-genezende trofische zweren. De algemene toestand van de patiënt is onbevredigend.

Een correct uitgevoerde diagnose van spataderen op de benen zal niet alleen helpen de ziekte zelf te identificeren, maar ook het stadium van de ziekte. Hoe kleiner het is, hoe gemakkelijker de behandeling zal zijn en hoe sneller het optimale effect kan worden bereikt.

Mogelijke complicaties

Gevorderde spataderen kunnen gecompliceerd worden door eczeem en tromboflebitis.

Als de ziekte niet wordt behandeld of als er ongepaste geneesmiddelen worden gebruikt, kan deze gecompliceerd worden door de volgende problemen:

1. Trofische zweren. Ze zijn pijnlijk, zien er lelijk uit, kunnen erg ontstoken raken en zijn erg moeilijk te behandelen. Als de oorzaak niet wordt weggenomen, kunnen ze steeds weer opengaan.
2. Acute vorm van tromboflebitis van de oppervlakkige aderen.
3. Flebotrombose.
4. Bloedingen uit knooppunten gevormd uit verdunde bloedvaten met spataderen. Ze ontstaan door scheuren in de wanden van bloedvaten, wat leidt tot enorme bloedingen. Als het niet op tijd wordt gestopt, kan het bloedverlies zo groot zijn dat het fataal kan zijn.
5. Trombo-embolie, dat wil zeggen het loskomen van een bloedstolsel en het overbrengen ervan door de bloedstroom naar een andere plaats waar het trombose kan veroorzaken. Als de embolie in een groot bloedvat terechtkomt, zoals de longslagader, kan dit ernstige problemen of de dood tot gevolg hebben.
6. Melkachtige of blauwe zwelling. Deze aandoeningen wijzen op schade aan verschillende bloedvaten, veroorzaken ernstig lijden, veroorzaken de ontwikkeling van trofische zweren en kunnen soms het begin zijn van weefselsterfte als gevolg van een scherpe verstoring van hun voeding. Dit kan in bijzonder ernstige gevallen leiden tot amputatie van het ledemaat.

Diagnostische methoden

De belangrijkste diagnose van spataderen in de benen is de Doppler-echografiemethode. Met deze methode kan de arts niet alleen verwijde aderen detecteren, maar ook de toestand van de kleppen van de diepe en oppervlakkige aderen beoordelen en de aanwezigheid van bloedstolsels of andere formaties in het lumen van de bloedvaten identificeren.

De procedure is pijnloos voor de patiënt; het wordt uitgevoerd in rugligging of buikligging; soms vraagt de arts de patiënt om staand een aanvullende procedure te ondergaan om laesies te identificeren die in een andere positie onzichtbaar zijn.

Voor het examen is geen voorbereiding nodig.

Bovendien kan de patiënt andere soorten onderzoeken en tests worden voorgeschreven. Een bloedtest is belangrijk, waaruit de toestand van de vloeistof en de neiging ervan tot verhoogde trombusvorming blijkt.

Kenmerken van de behandeling

Nadat spataderen in de benen zijn gediagnosticeerd, zal de arts de juiste behandeling selecteren, die afhangt van het stadium van de ziekte.

Alle soorten effecten op de ziekte kunnen als volgt worden onderverdeeld:

1. Conservatief.
2. Chirurgisch.

Deze laatste methoden worden gebruikt als de aandoening al zeer gevorderd is en het niet mogelijk is om met conservatieve methoden een positief effect te bereiken. In dit geval wordt chirurgische excisie van de aangetaste delen van de aderen uitgevoerd. Direct na de ingreep zijn speciale compressiekleding vereist. Meestal mag de patiënt binnen een dag na de operatie naar huis.

Als de ziekte op tijd wordt ontdekt, kunt u een conservatieve methode gebruiken. Het omvat medicatie, sclerotherapie of lasercoagulatie en compressie.

De selectie van medicijnen is afhankelijk van vele redenen, daarom wordt deze voor elke patiënt individueel geselecteerd door de behandelende arts.

Meestal bevat de lijst met medicijnen anticoagulantia, dat wil zeggen stoffen die het bloed verdunnen en de vorming van bloedstolsels voorkomen, evenals ontstekingsremmende medicijnen om flebitis te behandelen en de verspreiding ervan te stoppen.

Sclerotherapie is een procedure waarbij een speciale stof door injectie in een vat wordt geïnjecteerd, waardoor de wanden van het vat aan elkaar blijven plakken. Er wordt een litteken gevormd, het zieke vat wordt 'uitgeschakeld' van de bloedcirculatie en na verloop van tijd sterft het af en verdwijnt het. Er zijn geen sporen meer op het oppervlak van het lichaam van de blauwe vaten of ‘sterren’ die er eerder waren. De procedure wordt zeer snel uitgevoerd en vereist geen anesthesie.

Als grotere bloedvaten moeten worden verwijderd, wordt de lasercoagulatiemethode gebruikt. Hiervoor wordt onder plaatselijke verdoving een speciale lichtgeleider in een ader ingebracht, die een laserstraal geleidt. Het sluit letterlijk het vat af en stolt het bloed erin. Als gevolg hiervan sterft het op dezelfde manier af als kleinere bloedvaten tijdens sclerose.

Het dragen van compressiekleding wordt voorgeschreven door een arts, die ook het type en de klasse van het product selecteert. Het gebruik van een dergelijk middel kan ook preventief zijn. Hiervoor heb je speciale (niet medicinale!) kousen nodig. Ze zijn bedoeld voor mensen die risico lopen, mensen die veel tijd op hun voeten doorbrengen of zitten zonder te bewegen.

Preventie

Een actieve en gezonde levensstijl is de beste preventie van spataderen.

De ontwikkeling van spataderen kan worden voorkomen door deze aanbevelingen op te volgen:

1. Afvallen. De aanwezigheid van obesitas of overgewicht draagt bij aan de ontwikkeling van vele ziekten, waaronder spataderen.
2. Verwijder overmatige spanning op de aderen, inclusief die veroorzaakt door intensieve sportactiviteiten. De belangrijkste ‘provocateurs’ zijn gewichtheffen, bodybuilding en tennis.
3. Draag niet langer elke dag ongemakkelijke schoenen met zeer hoge hakken. Het mag alleen bij speciale gelegenheden worden gebruikt en voor dagelijks gebruik zijn schoenen met lagere en stabielere hakken geschikt.
4. Vermijd het gebruik van kousen en ondergoed met elastische banden die de bloedvaten samenknijpen. Vooral dingen met elastiekjes zijn gevaarlijk.
5. Vermijd het nemen van te lange hete baden, het bezoeken van baden en sauna's, of het verblijven in direct zonlicht.
6. Roken kan een van de factoren zijn die verstoringen in de werking van de bloedsomloop veroorzaken en moet daarom ook worden vermeden.

Matige lichaamsbeweging, regelmatige wandelingen, het werk onderbreken terwijl u staat of zit om een beetje te lopen of oefeningen te doen, zullen ervoor zorgen dat u nooit kennis maakt met deze gevaarlijke en onaangename ziekte: spataderen.